Infrastruktura transportu drogowego
Historia
Początki transportu drogowego sięgają VI w. p.n.e., kiedy to rozwijały się ścieżki, dominował ruch pieszy, a w Persji i Grecji powstały pierwsze niewielkie odcinki dróg o twardej nawierzchnipotrzebny przypis. W Polsce budowa pierwszej drogi o nawierzchni twardej nastąpiła na przełomie XIX i XX w. w okolicach Łodzi i Wrocławiapotrzebny przypis.
Transport drogowy przyjął swój współczesny wygląd w wyniku rozwoju motoryzacji.
Infrastruktura
Infrastruktura transportu drogowego
Na infrastrukturę drogową składają się następujące pozycje11:
grunt,
roboty drogowe przed ułożeniem nawierzchni,
roboty związane z nawierzchnią i pomocnicze,
konstrukcje budowlane: mosty, przepusty, wiadukty, tunele, budowle chroniące przed lawinami i spadającymi skałami, osłony śniegowe itd.,
przejazdy kolejowe,
znaki drogowe i urządzenia sygnalizacyjne i łącznościowe,
urządzenia świetlne,
urządzenia do poboru opłat, parkometry,
budynki wykorzystywane przez dział infrastruktury.
Infrastrukturę transportu samochodowego podzielić można analogicznie jak infrastruktury innych gałęzi transportu na infrastrukturę liniową (drogi) i punktową ? np. węzły drogowe, przystanki autobusowe, centra logistyczne i punkty przeładunkowe, jak również mające charakter pomocniczy, np. parkingi, stacje benzynowe, myjnie samochodowe, czy też stacje kontroli pojazdów lub stacje obsługi pojazdów (warsztaty)12.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Transport_drogowy
Konstrukcja autobusu - historia
Poprzednikami autobusów w drogowym transporcie pasażerskim były dyliżanse i omnibusy ciągnięte przez konie. W niektórych krajach (Wielka Brytania i Francja) już w XIX wieku rozpowszechniły się także omnibusy o napędzie parowym, jednak konieczność wożenia dużych masowo i objętościowo zapasów wody oraz paliwa nie sprzyjały rozwojowi konstrukcji tych pojazdów. W Anglii w 1865 rozwój parowych omnibusów zablokowała tzw. ustawa o czerwonej fladze (Red Flag Act), praktycznie zakazująca ich używania.
Wynalezienie silnika spalinowego pod koniec XIX wieku umożliwiło powstanie omnibusów spalinowych ? czyli autobusów (auto ? sam, bus ? końcówka łacińskiego przypadku ze słowa omnibus = dla wszystkich, dosłownie ? wszystkim). Pierwsze konstrukcje (pierwotna nazwa Automobil-Omnibus, następnie Auto-Omnibus) powstały w firmie Benz na początku jej istnienia i w 1895 roku podjęły komunikację w Niemczech. Pierwsze autobusy powstawały przez zabudowę kabiny pasażerskiej na podwoziu samochodu ciężarowego i były napędzane silnikami o zapłonie iskrowym. Trzecia ? po fabrykach Daimlera i Benza ? niemiecka fabryka pojazdów silnikowych, Stoewer w Szczecinie była pierwszą fabryką autobusów4 sensu stricto. Produkcję rozpoczęto tam w latach 1899?1900. Wykonywano wtedy m.in. podwozia na eksport, karosowane w miejscu dostarczenia.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus#Historia_konstrukcji
Warto wiedzieć - o autokarach
Autokary mogą być pojazdami piętrowymi, a sporadycznie przegubowymi2. Pojazdy tego typu posiadają zwykle 40-50 miejsc siedzących (w przypadku autokarów piętrowych liczba ta może przekraczać 60), przeważnie ułożonych rzędami i zwróconych w kierunku jazdy. Autokary mogą być także wyposażone w miejsca leżące3.
Pojazdy te posiadają zazwyczaj wydzieloną przestrzeń bagażową, znajdującą się, w przypadku autokarów jednopoziomowych, pod pokładem pasażerskim. Autokary wyposażone są najczęściej w szereg udogodnień, mających zwiększyć komfort podróżujących, jak np. klimatyzację, półki na bagaż podręczny, toaletę, minibarek, telewizję pokładową, indywidualne oświetlenie czy podnóżki.
Do głównych producentów autobusów turystycznych należą m.in. Mercedes-Benz, Neoplan, Setra oraz Van Hool.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autokar